Konağın birinde bir gün Bey demiş ki:
– Bir dalkavuk alacağım, filan gün imtihan var, sağa sola haber salınız.
Derken o gün gelmiş, kapının önünde dalkavuk adayları sıra olmuş.

Biri içeri alınmış.
Bey sormuş:
– Sen dalkavuk musun?
– Evet efendim.
– Ama sen dalkavuğa hiç benzemiyorsun.
– Olur mu efendim? Ben filan Beyin yanında şu kadar, feşmekan Beyin yanında da bu kadar sene dalkavuk olarak çalıştım.

Bey:
– Olmadı, sen çık. demiş.
Derken ikinci, üçüncü….. adaylar gelmiş,
Konuşma hep aynı,
Cevaplar hep aynı.

Bey, artık dalkavuğunu bulamayacağını düşünmeye başlamış ki, içeri biri girmiş.
Bey:
– Söyle bakalım sen dalkavuk musun?
– Evet efendim.
– Ama sen dalkavuğa hiç benzemiyorsun.
– Hayır, hiç benzemem efendim.
– Dur bakayım, biraz da benziyorsun galiba.
– Evet efendim. Ben biraz da dalkavuğa benzerim.

Bey hemen dışarı haber salmış:
– Tamam ben dalkavuğumu buldum.

Filozof ve Dalkavuk

Bir filozof ile bir dalkavuk konuşuyormuş.
Filozof ne derse dalkavuk onu tasdik ediyormuş.
Nihayet sabrı tükenen filozof haykırmış:
– Birader, hiç olmazsa bir kez olsun dediğime itiraz et de; iki kişi olduğumuzu anlayalım.

Zangoç ve Papaz

Papaz, iki metre ilerisindeki Zangoç’a sormuş:
"Gizli gizli, sen mi içiyorsun kutsal şarabı?"
 Zangoç’ta derin bir sessizlik.
 İyice köpürmüş Papaz:
"Sana soruyorum be adam! Duymuyor musun?"
"Hayır. Buradan hiçbir şey duyulmuyor efendim!" demiş Zangoç.
"Olacak şey mi! İki adım öteden beni nasıl duymazsın..."
Zangoç bıyık altından gülerek:
"İsterseniz yer değiştirelim, anlarsınız..."
Yer değiştirmişler.
 Bu kez Zangoç seslenmiş:
"Kilise için toplanan yardımları kim iç ediyor?"
Papaz kendi kendine söylenmiş:
"Hakikaten yahu! Buradan hiç bir şey duyulmuyor..."

“Evde Bayram” yaşarken, gülümserken düşünelim istedim.
Yorum, hisse, çıkarsama yapmayacağım.
Herkes her şeye yorabilir.
Şu bayram üstü, bir de ben yormayayım sizi…
Kaldı ki; yoruma da mahal yok.
Hap gibi,
Yazan yazmış vesselam…

Bir sonraki Bir Portre yazımızda buluşmak ümidi ile Allah'a emanet olun sevgili okurlar.