Benim adım Kudüs
Müslümanların ilk kıblesiyim
Üç kutsal dinin beldesiyim
Kadim şehirim ben 
Benim adım Kudüs

Hz. Ömer fethetti beni 
Jerusalem adımı Kudüs yaptı
Benim adım Kudüs
Ne çağlar geçirdim ben 
Ne zamanlardan geçtim

1187 yılında Selahaddin Eyyûbi Haçlılardan kurtardı beni
Üç din huzur içinde kaldı
İslam’ın bağışlayan kanatları altında
Benim adım Kudüs

Çağlar geçti ihmal edildim
Bir Selim gelinceye 
Ve yeni bir fetih yapılıncaya kadar
Benim adım Kudüs

Osmanlı asırları içinde bir saadet zamanı
Mabedi yapan Süleyman peygamberden yirmi asır sonra
Osmanlılardan Süleyman onardı her bir mabedimi  
Ve sair padişahlar

Benim adım Kudüs
Osmanlı sultanları beni her daim korudular aziz kıldılar
Asırlar geçti
Muhabbetleri dinmedi

Ve zor zamanlar geldi çattı
Beni parayla satın almak isteyen Yahudilere
Bir gür ses mani oldu
“Benim mülkümde kan ile alınan toprağı kimmiş parayla almak isteyen”
Sultan Abdülhamid seni nasıl unutur bu Kudüs 

Alnıma yazılmış bir mukedderat var 
Osmanlı yıkıldı ve ben zalimlerin elinde öksüz kaldım 
1917’de son Osmanlı askeri terk ederken beni
Yeniden döneceği günü bekliyorum 
Ve ben beklemeyi iyi bilirim
Benim adım Kudüs

Ne başta bir Halife var ne bir sahip
Müslüman diyarlar sessiz ıssız
Beni kendimle bırakmayın
Ben Müslümanlara emanetim 
Benim adım Kudüs

Ümitlerim var eskiye göre şimdilerde
Yine gür bir ses geliyor kulaklarıma her minaremden 
“Kudüs’ü yalnız bırakmayın” diyen “doğan” sesi
Emaneti sahibine veren “doğan”lar oldukça
Kuzgunlara geçit yok semalarımda
Çünkü,
Benim adım Kudüs…