YORUM - Kim ne düşünürse düşünsün kim ne derse desin,hukukun üstünlüğünü asla tartışmamak ve ondan uzaklaşmamak icap ediyor.
 
Üst üste yaşanan, birbirinden ilginç olaylar, şok gelişmeler, ister istemez Türkiye’nin bir “hukuk” devleti olup olmadığı tartışmalarını gündeme getiriyor.
   
Her şeyden önce, hukuki karar ve tasarrufların “değiştirilmesi” veya “uygulanmaması” için yapılan her türlü girişimin aykırılığını akıl ve iz’andan çıkarmamak gerekiyor.
Eğer bir ülkede, hukukun üstünlüğü geçerliliğini yitirmişse, o ülkede “hukuk”tan bahsedilmemesi icap ediyor.

Ne yazık ki, Türkiye’de arka arkaya yaşanan olaylar, hukuka “çifte standartlar”ın egemen olduğu görüşünü gün geçtikçe güçlendiriyor.

Yani, “çifte standart”, zirvede başlayıp baskı gruplarına kadar yayılıyor.
Her çevre, fikri veya istemi için, gücü ve konumu paralelinde adeta “şahin”leşiyor.
Tabii bu arada, hukukun üstünlüğü ayaklar altına alınıyor.
Bütün ayrıntıları, daha doğrusu “aykırılıkları” bilindiğinden, her olayın üstünde durulmadan, Türkiye’de “çifte standart”ın hukuka da egemen olma yolunda etkinliği hissediliyor.
Son bir yılı kapsayan olaylarda bile, Türkiye’nin düştüğü durum, hukuk devleti olup olmadığını tartışmaya yetiyor.

Oysa bir devletin bekasında ve hükümranlığında hukukun üstünlüğü baş sıralarda yer alıyor.
Özellikle, tereddütlü haber, olay ve çoğu kararlarda “kuvvetler ayrılığı” nın birbirine karıştığı ülkelerde böylesine kargaşalar eksik olmuyor.

Türkiye’nin böyle bir duruma düşmesi veya düşürülmesi, devlet geleneğimize ve normlara hiç de yakışmıyor.

“Adalet mülkün temelidir” düsturunun sadece duvarlara değil, vicdanlara da kazınmasının günleri yaşanıyor.

İster iktidardakiler,ister muhalefettekiler olsun hukukun üstünlüğünün daima beraberinde huzuru getirdiğini bilmeleri ve kabul etmeleri bekleniyor.