Peki biz kendimizi hiç bu konuda sorguluyor muyuz, ön yargılı mıyız kişi ve durumlara karşı?

Zaman zaman hepimizin yaptığı şeylerden küçük bir örnek vermek gerekirse;
Biriyle tanıştığımızda kıyafetine, saçına, makyajına, çantasına, ayakkabısına göre maddi durumunu ve kişiliğini analiz etmeye çalışırız. Hatta bu kadarıyla da kalmaz, görüntüsü üzerinden hakkında pek çok fikir üretiriz. Her ne kadar görüntü ipucu olsa da bir insanı gerçekten tanımadan yargıda bulunmak son derece yanlıştır.

Mesela, hiç bilmediğimiz ve ilk defa gittiğimiz bir restoranın dekorasyonuna göre oranın hizmetinin ve kalitesinin iyi veya kötü olduğu hakkında yorum yaparız, henüz hizmetini görmeden.

Peki bunu neden yapıyoruz?
Tanıştığımız kişi çok şık giyinen, bakımlı ve özenli biri olduğunda onun maddi durumu hakkında yorum yapmak veya kişiliği hakkında hemen fikir sahibi hissetmek bize ne katıyor?

Aslında bu tamamen kendimizle alakalı bir durum.

Ön yargıda bulunmak bizim kendimizi ya da inandıklarımızı korumak için ortaya çıkardığımız savunma duygusudur.

Hayatımız boyunca birçok kişiyle tanışıyor, birçok kişiye sırt çeviriyoruz.

Sırt çevirdiklerimiz zamanında ilk görüşte güvendiklerimiz oluyor genelde.

Tanımadan hayatımızın odak noktasına oturtmayı seçtiğimiz insanlar aslında geçmişte yaşadığımız travmalar sonucu kendimizi savunmak adına doğru zannettiğimiz insanlar oluyor.

Bir kere incitildiysen eğer bir daha herkes öyle yapacak zannedip güven duygunu yitiriyorsun.

Hayatından çıkardığın kişi artık senin için çirkin görünmeye başlıyor.

Ve sen yeni tanıştığın herhangi birinde geçmişinde seni inciten bu insandan küçükte olsa bir örnek buluyorsan onun kötü biri olduğu yargısına varıyorsun.

Ya da tam tersi.

Ön yargı yalnızca olumsuzluk işaret etmez.

Aynı şekilde çok kötü olan birini ya da bir durumu iyi olarak yargılayabiliriz.
Bununla ilgili yaşadığımız bir travma mutlaka vardır.
Hiçbir düşüncemiz veya tavırlarımız nedensiz değildir.

Geçmişte yaşadığımız durumlar, bize yapılan yargılamalar, söylenilen sözler bilinçaltımıza işler.

Karşılaştığımız durum veya kişilerde bilinçaltımızdaki bu duygumuzun ön yargıyla ortaya çıkmasını sağlar.

Ön yargılarımız karşımızdakiyle ilgili değil tamamen kendimizle ilgili olan düşüncelerimizdir.

Bundan kurtulmak için yapmamız gereken şey, bir durum ya da kişi hakkında farkında olmadan ön yargıda bulunurken, hangi durumla ilgili ön yargıda bulunuyorsanız, bu duyguyu ilk kez ne zaman hissettiğinizi sorun kendinize.

Bu hissiyata kapıldığınız ilk zamanı düşünüp hatırlayın.
Kendinize bunu hatırlatmanız bile sizin içsel ferahlığınızı sağlayacak.
Ön yargıda bulunduğunuz kişi veya durum olursa empati kurun.
Ben olsaydım ne yapardım? diye kendinize sorduğunuzda, zihniniz size önce sebep soracak.
Çünkü kendinizi kendinize karşı bile savunmak isteyeceksiniz.
Kendinize sorabildiğiniz bu soruyu bir başkası veya bir durum içinde sorabilirsiniz.

Hayat sizin, düşünceler ve verdiğiniz kararlar sizin.
Karşınızdaki bir durum veya kişi hakkında yargıda bulunmanın size hiçbir şey katmayacağını unutmayın.

Empati kurmayı ihmal etmeyin.
Koşulsuz sevmeyi bırakmayın.
Zihninizde yer eden, sizi yargılamaya götürecek hangi düşünceleriniz varsa bunları bulup özgürleşin.

Bu hayatta yargılayacak kadar çok zamanımız veya enerjimiz yok.
Bunun yerine her durum ve kişinin size katabileceği güzellikleri seçmeyi tercih edin.

Yaşadığımız her an, tanıştığımız her insan bize özel ve mutlaka bize öğretecek şeyleri olduğunu kendinize hep hatırlatın. 🙏🏼