Anne olacağını öğrendiğinde içine dolan sonsuz sevgi, merhamet, vicdan ve korku duyguları..." Keşke annemi dinleseydim" deriz ya bazen... İşte öyle bir koruma iç güdüsüyle hislerin yoğunlaşması annelik.

Gelecek olan her türlü zararı hissedebilen tek canlı anne.
Evladının gözünden yaş aksa kalbine sızı giren, mutlu olduğunda içi içine sığmayandır anne.
İnsan olsun, hayvan olsun anne her yerde annedir.
Annelik duygusu mucizevi bir şey.

Bir kadın hamile olduğunu öğrendiğinde beslenmesinden makyajına, kıyafetinden bakımına kadar dikkat etmeye başlar. O zamana kadar kendine yaptığı ve zarar bile verdiğini düşünse yapmaya devam ettiği şeyleri o saatten itibaren bırakır.

Artık kendini değil içinde büyüyen küçük hayatı düşünür.
Aklı fikri ondadır.

Öyle ki kendi zevklerinden vazgeçer, o güne kadar yaşamadığı kadar sağlıklı yaşamaya uğraşır.
Çünkü artık içinde yetişen ve ona emanet olan bir hayat vardır aklında.
Ona zarar gelmesin diye yapmayacağı şey yoktur daha doğmadan.

Hele ki onunla karşılaştığı ilk an, ilk öpücük, ilk koku...
İşte o zaman dünyanın en güçlü insanı bile yıkamaz o kadını.
Evladı için karşısında dağ olur herkesin.

Bebekliğinde uykusuz kalır, yorulur, kendine ayıracak 5 dakika vakti kalmaz da sesini çıkarmaz.

Çocukluk döneminde koşturur da koşturur peşinden, kendisinin bile bilmediği şeyler varsa araştırmaya, öğrenmeye başlar çocuğuna öğretebilmek için.

Ve artık büyümeye başladığında, her dışarı çıkmak istediğinde yüreği pır pır eder bir annenin.
Markete bile gitse çocuğu, dualar eder arkasından başına bir şey gelmesin diye.

Evladı kaç yaşında olursa olsun çocuğudur onun.
Yeri gelir kızar, yeri gelir sever, yeri gelir döver.
Çocuğuna kızdığında bile çocuğundan daha çok üzülendir anne.

Korksun istemiştir ya da kendisi korkmuştur, savunmasızlıktan kızmıştır aslında. Korksun ki bir daha yapmasın diye düşünür.

Doğru olmadığını bildiği halde korkusuna engel olamayıp yapmıştır.
Çocuk dediğin her şeyi unutur da anne evladımı üzdüm duygusunu hiç unutmaz.
İçten içe duyduğu pişmanlıkla affettirmek ister kendini küçük yavrusuna.
Çocuğunun ayağı taşa değse canı yanandır anne.

Elbet büyür o küçük yavrusu, koca adam, koca kadın olur.
Bir zamanlar arkadaşlarıyla vakit geçirmek için annesine yalan bile söylemeyi göze alan evladı artık her şeyini bir tek onunla paylaşmak ister.

Anne evladını hiç bırakmaz aslında ama ona özgürmüş gibi davranır.
Eli hep arkasındadır.

Sınırları vardır elbet aşamayacağınız.
Aştırmaz çünkü. Güçlüdür o kuralları vardır.
Sen kaç yaşında olursan ol annendir o ve o sınırlar hiç değişmez.
Annenin bu güveni, bu duruşu bile ona hayran olma sebebidir aslında.

Her anne kutsaldır.
Yaşamı nasıl olursa olsun, şartları ne olursa olsun, maddi manevi en iyisi evladının olsun ister.

Canını dişine takar bir anne evladı için.
O mutlu olsun diye yapamayacağı hiçbir şey yoktur.
Söz konusu evladı olunca sınır tanımaz bir anne.

Bir de çocuğuna anne olmuş babalarımız var hakları yenmemesi gereken.
Annesini kaybetmiş olan veya terkedilmiş olan, babasıyla büyüyen yavrularımıza canla başla annelik yapan koca yürekli babalarımız.
Siz bir çocuğun başına gelen en büyük şanssınız.
Güç, kuvvet ve şans hep sizinle olsun.

Tüm annelerin, anne adaylarının, evladını kaybetmiş annelerin, anne olmayı isteyenlerin, çocuklarına annelik yapmış babaların anneler gününü kutlarım.

Sizler bizim başımıza gelmiş en güzel mucizesiniz.
Sizler bizim koruyucu meleklerimiz olarak gönderildiniz.
Düşünceleriniz, hisleriniz, koşulsuz sevginiz karşısında saygıyla eğiliyorum.

Aklınızdan, kalbinizden geçen tek bir şeyi bile başka birinin anlaması mümkün değil öyle bir mucizesiniz.

İyi ki varsınız anneler♥️
İyi ki annesiniz ♥️
Sizi çook seviyorum♥️