Her fırsatta, köy kahvehanesinde sohbeti dinlenirmiş.
Bir nevi 'Ekmek Teknesi'nin Heredot Cevdet'i gibi…
Son zamanlarda  köydeki gençler içki, sigara ve kumara düşkün hale gelmişler.
Hal böyle olunca; köyün, bu sözü dinlenen kişisi kahve sohbetlerinde sık sık içki, kumar ve sigaranın kötülüklerinden söz etmeye başlamış.

Birgün ahali yine bir kahve sohbeti sonrası  derler ki:
" - Hocam..! (muteber gördükleri için Hocam derlermiş)
Siz, sık sık  içki, sigara, kumarın kötülüklerinden söz ediyorsunuz da..!
İçki sizin oğlanda.. !
Kumar sizin oğlanda.. !
Sigara sizin oğlanda.. !
Bizim oğlanları da sizinki ayartıyor.
Sizin oğlanı vazgeçirebilseydiniz…"

Köylünün Hocam dediği bu kişi eve gider, oğlunu karşısına alır, olanları bir bir anlatır.
" - Oğlum.. !
Gel vazgeç.
Yoksa, ya başka yere taşınacağım, ya da, bir daha ahalinin yüzüne bakamam."

Oğlu dikkatle dinler.
"- Haklısın Babacığım.
Yalnız bir koşulum var; bu akşam birlikte içelim, sonra dilime değdirmeyeceğim,
Sigarayı da bırakacağım, kumara da tövbe edeceğim."

Adam düşünür; ne yapsın, kabul eder..
Akşam oğlan mangalı yakar,
Üç beş pirzola, üç beş köfte, kavun, iyisinden beyaz peynir, yetmişlik boğma rakıyla masayı donatır.
Adam, bir tövbe-estağfurullah çeker ve oğluna eşlik eder.

Gece yarısına doğru içkiler, mezeler biter.
Oğlan masayı toplarken;
" - Teşekkür ederim Babacığım, sen beni kırmadın,
Ben de sözümde duracağım, seni mahcup etmeyeceğim.."

Tabi, bizim bilge adamın keyfi yerinde…
Oğluna döner;
" - Bak oğlum…
Kumarı bırak..!
Sigarayı bırak..!
Ama rakı için acele etme; şu kavun mevsimi bir geçiversin..."

Yaaaa…
Bakın şu kavunun densizliğine.
Biliyor musunuz; aslında "tüm kötülüklerin anası, kavundur…"
Başımıza ne geliyorsa kavun yüzündendir.
Yahu, şu kavun olmasaydı içki ne kolay bırakılırdı…
Kavun yüzünden, kavun…
Geçer mi ki acep; kavun mevsimi.
Bence geçmez…
Haylaz, içkici, kumarbaz evladın bilge babası, akıllıdır.
Kışa da saklar; kavunu…
Mevsim geçse de; saklanan (kışlık) kavunlar bitmez…
Bulur "bilge baba"; mevsimsel bir çözüm…
Hatta "beyaz peynir"i de es geçmez, üç-beş köfteyi de…
"Peynire şükürsüzlük etmek de olmaz ki…"; demeye başlar, kesin.
Sen üzülme Beybaba…
Bitmez kavun mevsimi, bitmez…
Serası var bunun,
Turfandası var,
Sizin köyde bitse de, Antalya'da her mevsim bahar…

Sen kahveye git;
Bol keseden ahkam kes,
Mangalda kül bırakma,
Mugalata (yanıltmaca), mübalağa, hamaset; aynen devam.
Durmak yok; herkes sana ram (itaatkar)
Ahaliye ver talkını, sen ise götür salkımı…
İçkiye söv, sigarayı döv, kavunu öv…
Ahali koklasın, kavun gibi seni…
Etsin; sözlerini baştacı…
Bilmezler ki; kel başa şimşir tarak satıyorsun…
Boşver, sakın takılma, umursama, aldırma…
Yer, senin ahali yer,
Ne verirsen ver….
Suç senin değil; seni dinleyenlerin…
Sen ise akşamları; vur dibine boğma rakının.
Pardon, kavunun..!

Bir sonraki Bir Portre yazımızda buluşmak ümidi ile Allah'a emanet olun sevgili okurlar.