Türkiye'de tarım alanlarının büyüklüğü açısından Konya ve Ankara'dan sonra üçüncü sırada yer alan Şanlıurfa'da, makineleşmenin artmasından dolayı binlerce aile, geçimini sağlamak için tarım işçisi olarak batı illerine göç etmek zorunda kalıyor.
İlkbaharda aileler, eğitimlerini yarıda bırakan çocuklarıyla birlikte soğan, sarımsak, şeker pancarı ve fındık üretiminin yoğun olduğu bölgelere göç ediyor. Çadırlarını ve eşyalarını tır ile kamyonlarla çalışacakları bölgelere gönderen tarım işçileri, kendileri de minibüs ve otobüslerle yola çıkıyor.
Yılın 8 ayını çeşitli bölgelerde zor şartlarda, günlük 50-70 lira karşılığında çalışarak geçiren mevsimlik tarım işçileri, kasım ve aralık aylarında memleketlerine dönüyor.
Ankara Polatlı Tarım İşçileri Derneği Başkanı Salih Çoban, AA muhabirine yaptığı açıklamada, her yıl Şanlıurfa ve bölge illerinden binlerce mevsimlik tarım işçisinin çalışmak için Ankara ve çevre kentlere gittiğini söyledi.
Şanlıurfa'daki kalabalık ailelerin geçim şartlarının zor olması nedeniyle göç ettiklerini dile getiren Çoban, şunları belirtti:
"Her yıl Şanlıurfa'daki binlerce kişi yaklaşık 8 ayını dışarıda geçiyor. Şu anda 400 kişiyi Ankara'ya soğan toplamaya götürüyoruz. Orada zor şartlarda çalışıyoruz. Elektrik, su ve temizlik gibi problemler yaşıyoruz. Ailelerin çoğunun çocukları okulu bırakıp geliyor. Bu da onlar için çok zor oluyor. Ben de ailemle birlikte 35 yıldır mevsimlik tarım işçiliği yapıyorum." diye konuştu.
Abdullah Demir de 20 yıldır mevsimlik tarım işçiliği yaparak ailesinin geçimini sağladığını belirtti.
Her yıl göç ederek eziyet yaşadıklarını dile getiren Demir, "Hayat pahalı, yevmiye ucuz. İşsizlikten dolayı her yıl, soğan ve şeker pancarı toplamak için Ankara gidiyoruz. Bizim burada iş olsa niye bu zorluğu yaşayalım. Yetkililerin sorunlarımızı çözmesine bekliyoruz." ifadelerini kullandı.
