İnternet Haber Servisi -
Her yıl 400 milyar fincan tüketilen kahve, tartışmasız dünyanın en popüler içeceğidir.
Popülerliğini koruyan kahveler arasında Türk Kahvesi de önemli bir yer alıyor.
Türk Kahvesinin tarihçesi
Kahvenin kökeni Arap yarımadası olarak bilinir.
İlk bilgiler 10. yy’da bir Arap doktoru olan Rhazes’e uzansa da, kullanım MS 575 yıllarında başlamıştır.
Bazı araştırmacılara göre kahve adının kahvenin üretim beşiği olan Güneybatı Etiyopya’nın Kaffa şehriyle ilgisinden geldiği tahmin edilmektedir.
Farklı düşüncelere göre ise Arapçada şarap anlamında kullanılan kahva zamanla “kahve”ye dönüşür.
Kahve, Yemen’den Mekke ve Medine’ye oradan 15. yy. sonunda seyyahlar vasıtasıyla İran, Mısır, Türkiye ve oradan Avrupa ülkelerine yayıldı.
Osmanlı'nın Kahveyle Tanışması
Kahvenin Osmanlı İmparatorluğu’na gelişi konusunda iki rivayet vardır.
Birincisine göre, 1554 yılında Suriyeli iki girişimci tarafından İstanbul’a getirilir.
Diğer rivayete göre Yemen Valisi olan Özdemir Paşa kahve çekirdeklerini İstanbul’a getirir ve onun sayesinde saray kahveyle tanışır.
Saray teşkilatına “kahvecibaşı” tahsis edilir.
Günden güne daha fazla önem arz ediyordu ki, padişahın içeceği kahvenin suyu bile özel olarak Eyüp tepesi civarındaki Gümüşsuyu’ndan getiriliyordu.
Günlük Hayatımızda Türk Kahvesi
İngilizlerdeki çay saati geleneği gibi, Türk kahvesinin içilmesi hususunda da bir zaman kavramı oluşur.
Genellikle sabah ve öğlen öğünleri arasında içilir.
Türkçe günün ilk öğünü anlamına gelen "kahvaltı" sözcüğü kahve içimi öncesi yenen şeyler demektir.
Günlük hayatımızda Türk kahvesi, arkadaş sohbetlerine refaket eder, işlerin azaldığı saatlerde yorgunluğu alır, kız isteme meclislerinde vazgeçilmezdir, köpüksüz olması hoş karşılanmaz.
İslami olarak uygun bulunmasa da gelecek adına çıkarımlarda bulunmak için kahve falı bakma toplumumuzda hayli yaygındır.
En önemli ifadeyle; kırk yıllık hatrı olan Türk kahvesi birçok sebeple hayatımızın merkezine oturmuştur.
Bir acı kahvenin kırk yıl hatırı vardır.
