İnsan hayatında muhtelif dönüm noktaları yaşar. Bazıları mutlu anlar olur, bazılarıysa mutsuz anlar… Şimdi mutsuz anları bir kenara bırakalım, mutlu anlardan bahsedelim. Doğmamız mutlu bir andır mesela. 9 ay boyunca bizi bekleyenler sevinçle coşar. Sonra okula başlarız, ailemiz içten içe gururlanır. Başarılar, aşk, evlilik, iş vs derken hayatta çok mutlu olduğumuz anlar ve kendimizi şanslı hissettiğimiz pek çok an herkesin hayatında olur. Lâkin ben bir başka mutlu, bir başka coşkuluyum bugünlerde… Hem de herkese nasip olmamış cinsten…

100 yıl önce; tüm savaşlar bittiğinde 28 Ekim 1923 günü Ankara'nın Çankaya ilçesindeki bir evde akşam yemeği yenirken sofradan gür, tok ve kendinden emin bir ses yükseldi: "Efendiler, yarın Cumhuriyet'i ilân ediyoruz!" Türk milleti, 7'den 70'e kadını ve erkeğiyle yıllarca savaşmış, yurdunu düşman işgalinden kurtarmıştı. Gazi Mustafa Kemal Paşa'ya göre Türk milletinin karakterine en uygun yönetim rejimi Cumhuriyet idi. Türk milleti, bir kula kul olmayı, bir hanedan tarafından yönetilmeyi, çağın gerisinde kalmayı değil; kendini yönetecek kadroları kendisi seçmeyi, köle değil efendi olmayı, her konuda çağdaş olmayı, hatta çağa öncülük etmeyi hakkediyordu. Paşa, daha idadi (lise) yıllarında aklına koyduğu yönetim rejimini getirecekti. Bundan böyle halk, kendi kendini yönetecekti. 29 Ekim 1923 günü Cumhuriyet büyük bir coşku ile ilan edildi. Fabrikalar, okullar, enstitüler açıldı; modern bir sosyal hayat inşa edildi. Türk milleti, çağının gerekliliklerini yerine getiriyordu ama yetmezdi; sıra öncü olmaktaydı. 5 Aralık 1934'te Anayasa ve Seçim Kanunu'nda yapılan yasa değişikliği ile Türk kadını, bugün maalesef ki bizden bazı konularda önde olan batılı toplumlardan daha önce seçme ve seçilme hakkına kavuşmuştu. Az zamanda çok ve büyük işler yapılmıştı… Şimdi bana yazmak çok kolay gelse de savaştan çıkmış bir milleti ayağa kaldırmak, ekonomisi bitmiş ve büyük bir çoğunluğu okur-yazar bile olmayan bir halkı muasır medeniyetler seviyesine ulaştırmak kim bilir ne zor olmuştu… O zorluklar Gazi ve Büyük Lider Mustafa Kemal Atatürk'ün öncülüğündeki büyük Türk milletinin azim ve kararlılığı ile aşılalı tam 100 yıl oldu…

Ben bu 100 yılda iki neslin çok şanslı olduğuna inanıyorum. Bunlardan ilki ve şüphesiz; Cumhuriyet'in kuruluş sürecine şahit olan, Atatürk'ü gören, O'nun öncülüğündeki bir Cumhuriyet'e şahit olanlardır. İkincisi ise biziz. Yani bu büyük emanetin 100. yılına şahit olanlar… 100. yıla şahitlik etmenin onuru kadar büyük bir yükü de var. Bizler, bilhassa biz gençler öyle bir yaşamalıyız ki; her zamankinden daha çok okumalı, araştırmalı, üretmeli, sormalı, sorgulamalı ve düşünmeliyiz. Çünkü bilhassa sosyal medyadaki bilgi çöplüğü bizi geriye götürüyor. Ama "Türk'e durmak yaraşmaz. Türk önde, Türk ileri!" mısralarındaki gibi önde ve ileride olmalıyız. Biliyorum, bu yol çok çetrefilli. Ama şükür ki yurdumuz işgal altında değil, şükür ki cepheden cepheye koşarken böbreklerimiz harap olmadı, şükür ki göğsümüze şarapnel parçaları isabet etmedi, boynumuzda bir idam fermanı yok…

Ben eminim ki, Türk milleti ve Türkiye Cumhuriyet'i; her geçen gün Atatürk ilke ve inkılâplarına daha fazla sahip çıkarak, Cumhuriyet'in kazanımlarını idrak edip içselleştirerek, muasır medeniyetler seviyesine ulaşmak için her gün daha güçlü adımlar atarak, çağdaş ve medeni hayatı benimseyerek bu kutlu Cumhuriyet'i her geçen gün daha da güçlendirerek nesillerden nesillere aktaracak, daha nice 100 yıllara erişmesine vesile olacaktır…

Bu duygu ve düşüncelerle tüm okurlarımızın Cumhuriyet Bayramı'nı kutlar; 29 Ekim Pazar gününü Cumhuriyet'in 100. yılına yakışır bir şekilde göreni hem hayrete düşürecek hem de daha da coşturacak kadar büyük bir coşku içinde geçirmemizi temenni ederim.

Zira, ülkemizin buna çok ihtiyacı var…