Futbol… Bir zamanlar bu ülkede milyonları aynı heyecanda buluşturan, sokakları boşaltan, tribünleri coşkuyla dolduran ortak bir tutku. Ne yazık ki bugün gelinen nokta, bu oyunu seven herkesin içine oturan acı bir tabloyu gözler önüne seriyor: Yasadışı bahis, şike iddiaları, kirlenmiş yorumculuk ve güven vermeyen hakemlik düzeni.

Türk futbolu son yıllarda sadece sahada değil, sahanın dışında da kaybediyor. Bahis oyunlarının gölgesinde oynanan maçlar, milyonlarca liralık transfer ücretlerinin yarattığı çarpık düzen, kulüplerin ekonomik çıkmazı ve en önemlisi futbolun ruhunu zehirleyen kirli ilişkiler ağı…

Yorumcu Değil, Şovmen Ordusu

Ekranlara çıkıp “yorumculuk” yaptığını iddia eden bazı isimlerin, aslında yaptıkları tek şeyin şovmenlik olduğu artık saklanamaz bir gerçek. Futbolu analiz etmek yerine bağırmak, taraf tutmak, aşağılamak ve izleyiciyi yanıltmak üzerine kurulu bir düzen oluştu.

Türk futbolunun marka değeri mi?
Gelişimi mi?
Altyapıdan yetişen gençlerin geleceği mi?

Onların umurunda değil.
Umurlarında olan tek şey, aldıkları ücret ve ekran süresi. Çünkü bu kirli düzen onlara kazandırıyor, futbolun kendisine ise kaybettiriyor.

Yıllarını hakemlik mesleğine vermiş eski hakemlerin bile aynı pozisyona tamamen zıt yorum yapması, futbol kamuoyunun güvenini yerle bir ediyor. Hangisi doğru? Hangisine inanacağız? Futbol oyun kurallarının maddeleri var ama ekranlarda izlediğimiz tablo tam bir kaos.

Gençler Temiz Bir Futbol İstiyor

Bugün futbolu gerçekten sevenler, özellikle de geleceğe umutla bakan gençler tek bir şey istiyor:
Temiz, adil, kirden uzak bir futbol.

Sahadaki terin değer bulduğu, emeğin karşılık gördüğü, hak edenin kazandığı bir sistem…

Ancak yasadışı bahis çeteleri, astronomik transfer ücretleri, akıl almaz paraların havada uçuştuğu bu kaotik yapı içinde futbolun doğallığı ve masumiyeti her geçen gün biraz daha kayboluyor. Bir maçın sonucu, bir oyuncunun kaderi, bir kulübün geleceği bile zaman zaman bu kirli piyasanın elinde oyuncak olabiliyor.

Bu Gidişatın Sonu İyi Değil

Bugün susanlar, yarın konuşacak yer bulamayacaklar. Çünkü çürümeye bırakılan hiçbir yapı kendi kendine toparlanmaz. Futbol artık sadece 22 kişinin mücadelesi değil; milyonların umudu, gençlerin hayali, ülkenin tanıtım gücü ve toplumsal enerjisidir.

Bu kadar büyük bir değeri, birkaç kişinin çıkarı için heba etmek hem spora hem de bu ülkenin geleceğine yapılmış büyük bir kötülüktür.

Son söz:
Türk futbolu ya bu kirli düzeni temizleyecek ya da futbolun güzelliği tarihin tozlu sayfalarında hatıra olarak kalacak.

Temiz futbol isteyenlerin sesi artık daha gür çıkmalı. Çünkü bu oyun, en çok da emek veren gençlere borçlu.