İktidar değişmezse, iktidar değişir…
Böyledir iktidar olmak,
Çünkü, her şey yolunda giderken;
Millet iktidar aleyhinde olan doğruya bile inanmaz,
İnanmak istemez,
İnansa bile umursamaz,
"Aman be ya; işler yolunda, yürüyen atın başına vurmak olmaz…" der.
Hatta, söylenenler "doğrular" bile olsa; söyleyenlere  kızar,
"Şimdi zamanı mı, bunları söylemenin…" der.
Bunu gören iktidar ise;
Kıs kıs güler,
Söylenen doğrulara,
Yani, kendi "kusur, hata ve eksiklerine" kulak tıkar.
Hatta ve hatta, "yaptığı yanına kâr kalıyor" sanır ve "sınırsızlaşmaya" başlayarak, "bodoslama" devam eder.
Yani ders alıp kendini değiştirmez.
Ammaaaa…
Bir an gelir,
İşler yolunda gitmemeye başlar.
Bu durum ahalinin cebine yansır,
Parası azalır; alım gücü düşer.
İşte o an; birkaç yıl önce doğruya inanmayan ahali, artık yalana bile inanmak ister.
İnanır da…
Hatta,
"Kim söylüyor, kime söylüyor, ne söylüyor, neden söylüyor.." diye bile sormaz.
Odaklanır ve inanır.
Sedat Peker bile söylese; "Arkası Yarın" programını bekler gibi bekler…
Böyledir siyaset…
Bu hale getirir rehavet…
Kendini değiştirmezsen; değiştirilirsin,
"Ama neden…" diye sorma, bence…
Siyaset nankördür,
Çünkü siyasetin dünü  yoktur,
Ve yine çünkü, siyasette; "dün dündür, bugün de bugün…"
Bence bunu da; siyaset yapan, siyasetçiyim diyen herkes bilir.

Birkaç cümle…
-Ahali Sedat Peker'i mi dinleniyor yoksa Peker'in söylediklerini mi…
-Sedat Peker mi iktidarı sallıyor yoksa sallanan iktidar mı, Sedat Peker'i dinlenir hale getirdi..
-Bardağı taşıran Peker'in son damlası mı yoksa bardağın zaten dolmuş olması mı…
-Son cümle, ilk cümleden;
Sedat Peker mi iktidarı değiştirecek yoksa iktidarın değişmemesi mi, iktidarı değiştirecek…

Mehmet Akif der ki:

“Geçmişten adam hisse kaparmış.
Ne masal şey!
Beş bin senelik kıssa,  yarım hisse mi verdi?
‘Tarihi ‘tekerrür’ diye tarif ediyorlar;
Hiç, ibret alınsaydı tekerrür mü ederdi!”