Merhaba sevgili Ogün gazetesi okurları, yeni bir haftada daha sizlerle olmanın sevincini yaşıyorum. Bu hafta ''Bir Portre''nin konuğu sevgi ve dostluğunu unutamadığım, yokluğuna bir türlü alışamadığım, değerli dostum ağabeyim hepinizin de eminim ki unutamadığı, şovmen, gazeteci, yazar, avukat, reklamcı kısaca rahmetli Cenk Koray...

Cenk Koray'ı 1978 yılında tanıdım. O yıllarda hem TV'lerde yarışma programları sunuyordu, hem de bir reklam şirketi vardı ve burada reklamcılık yapıyordu. Reklam şirketinin ismi kendisi ile özleşen bir isimdi: ''Dostum Reklam Ajansı'' Zira Cenk Koray öyle dost öyle güzel bir insandı ki. Tanıdığım yıllarda bizim bir şirketimizin reklam işlerini vermiştik kendisine ve yıllarca da bu görevi en iyi şekilde yaptı. Sanat dünyasını ilk onunla tanımak kısmet oldu bana. En yakın dostları Neco, Gönül Akkor, Enis Fosforoğlu, Sezen Aksu ve Müjdat Gezen idi.

Bu kıymetli sanatçıları ben Cenk Ağabey sayesinde tanıyıp sevdim o yıllarda. Tabi ki bu isimlerin dışında da birçok sanatçı dostumu da yine onunla tanımak mümkün oldu. Yaşım o yıllarda o kadar genç idi iki, o yaşta iş hayatında olan biri olarak Cenk Koray gibi bir büyüğüm olmasa sanırım çok bocalardım o alemin içinde. Bana daima güzel bir dost akıl hocası ve ağabey oldu. Bir nevi gençlik yıllarımın rehberi gibi idi.

 


BÜYÜK KATKILAR YAPTI
O yıllarda şirketimiz sektöründe Türkiye'nin ilk 10 u arasına girdi ve bunda da Cenk Ağabey'in çok katkısı oldu. Çok duygusaldı, dost ve çok iyi bir insandı, istese benden hak ettiğinin çok daha üstünde maddi manevi faydalanabilirdi ama o asla bunu yapmadı ve belki de hak ettiğinin bile altında aldı ücretini bile. Allah gani gani rahmet eylesin inanın çoğu zaman keşke Cenk Ağabey yaşasa idi de yanımda olsa dediğim an çok oldu. İyi bir rehberdi çoğu zaman yanlış olanı hemen söyler ve beni engellerdi. O yıllarda ilk gençlik deneyimlerimi yaşarken de onun telkinleri bana daima rehber olmuştu.

Şirketimizin bir reklam filminde Harika Avcı'yı keşfetmiş ve ona yaptırmıştı çekimleri TV ve sinemalarda bu reklam filmi ile çıkmıştı Harika Avcı'da ekranlara tabi oda çok gençti o zaman.


ÇOK BÜYÜK ACI YAŞADI
Bu Cenk Ağabey'in ''Bir Portre''si olduğu için bunları mezarda bırakıp ben devam edeyim o güzel insanı anlatmaya. Koyu bir Beşiktaşlı idi. Öyle ki Beşiktaş dendiğinde sular dururdu, zaten bu güzide kulübün yıllarca yönetiminde de bulundu. O kadar sevgi dolu idi ki Prof. Rafet Kayserilioğlu başkanlığındaki sevgi dünyasını kurup insanlara yardım da dahil birçok faaliyette bulundular o yıllarda.

Nerede bir hayır, nerede bir yardım işi varsa hemen orada biterlerdi. İyi bir dindardı, nerede ise her Cuma günü Mecidiyeköy'deki ofisinden çıkıp, gelir beni de alır ve Cuma namazına götürürdü. Asla Cuma namazlarını kaçırmazdı ve çok iyi bir Atatürkçü idi.


YAZARLIK YAPMAMI O DA ÇOK İSTEMİŞTİ
Yaşam doluydu, esprileri ve fıkraları hepimizin dilinde dolaşırdı ama o derecede diğer dünyanın varlığı ve ölümün korkulmayacak bir şey olduğunu her zaman anlatırdı bana. Yıllar içinde beraberce çok badirelerde atlattık ama o hep dimdik arkamda ve destek oldu. Benim onu sevdiğim kadar onun da beni sevdiğini hep hissettim. Bana senin tek sevmediğim huyun beni tavlada yenmen derdi. Ben de bazen rakip kaçmasın diye yenilirdim ama onu da anlar ve kızardı bana.

Bir gün içimden gelip ona uzunca bir mektup yazmıştım. Mektubu okuduktan sonra bir gün yazarlık yapmanı isterim demişti. Zira kendisi çok eski bir gazeteci idi. Son Havadis gazetesi ile başlayan gazeteciliği vefat ettiği ana kadar Akşam gazetesinde devam etti.

Son yazısını hiç unutmadım sanki ölümü bile espri haline getirmişti. Kendisi benim yazı yazdığımı göremedi ama bendeniz naçizane de olsa gazetemiz Ogün sayesinde bunu yapma şansına eriştim. Sanıyorum beni izliyordur ve daha iyi olmalı diyordur zira Cenk Ağabey bana daima olduğun yerle övünmeyip daha iyi nasıl olurum demem gerektiğini öğütlerdi.

 

OĞLUNDAN AYRI KALAMADI
Cenk Koray oğlu Nihat'a tapardı. Bu benim oğlum derdi. Ona bakarken bile gözleri dolardı. Sanki bu minik yavrunun bir gün büyüyüp genç delikanlı olduktan sonra, hayata erkenden veda edeceğini hisseder gibi idi ve öylede oldu. Bu delice sevdiği oğlu bir gün 19 yaşında kendi kollarında hayata çok genç veda ettiğinde, Cenk Ağabey'i aramak bana öyle zor gelmişti ki, ama o öyle Allah inancı ve sevgisi dolu bir insandı ki, arayıp ''başın sağ olsun Cenk Ağabey ne diyeceğimi bilemiyorum'' dediğimde cevaben  ''Veren Allah aldı onu yanına, bir gün orada onunla buluşacağız'' demişti. Ve öylede oldu yıkılmışlığını, üzüntüsünü dışa vurmadı ama kısa bir süre sonra oğluna kavuştu.



ÇOK ERKEN YİTİRDİK
Cenk Koray'ı birçoğunuz TV'deki yarışma programlarından açayım mı, kutunu diyerek başladığı ''Tele kutu'' programındaki pazarlıkları ile tanırsınız. Tabi şimdiki gençlerimiz onu maalesef tanıma fırsatını bulamadılar. Bir zamanlar TV'de Fecri Ebcioğlu, Halit Kıvanç, Can Akbel ve Cenk Koray vardı. Çocukluğumuzda o sihirli camla tanıştığımızda hepsi de kendi branşlarında en iyilerdi ve şimdi TV'leri izlerken, hey gidi hey dememek mümkün olmuyor bana. Kısaca sevgili okurlar benim böyle bir Cenk Ağabey'im vardı, ama yitirdiğimiz birçok değer gibi onu da yitirdik bir gün.

Şimdilerde o değerlerin isimleri bile anılmamaya başladı. Bir gün gazetede değerli dostum Müjdat Gezen'in Kadıköy'deki tiyatrosunda Cenk Koray'ı anma adına bir kabare sahneye koyduğunu duyunca çok sevinip hemen gittim. Açıkçası değerli üstattan madem Cenk Koray gibi bir dostu anıyor daha iyisini beklerdim. Biraz üzüldüm sonra da çok iyi bir kabare olmasa da ismini anıyor bari dedim.


BEŞİKTAŞ'A ÜYE OLMAMI SAĞLADI
Sene 1982 yılında Cenk Ağabey bana gelip seni bir yere götüreceğim dedi, nereye dedimse de gidince görürsün deyip kolumdan tuttuğu gibi Beşiktaş Kulübü'ne götürdü Akaretlere. Bir odaya girdik. Orada yine rahmetle andığım Mustafa Üstünkaya (o yıllarda başkandı) ve yönetim kurulu oturuyordu. Cenk Koray size yeni Beşiktaş üyemizi getirdim dedi ve ne olduğunu anlamadan şerefli Beşiktaş'ın üyesi oldum. Kısaca 26 yıllık Beşiktaş kongre üyeliğim o gün başladı. Bu olay gibi belki hatırlamadığım belki de anlatsam en az 3-4 hafta sürebilecek birçok olay yaşadım Cenk Koray ile. Bu yıllarda artık aileden biri olmuştuk birbirimize, birçok özel sırlarımız onunla mezara girdi.


DEĞERLERİMİZİ UNUTMAYALIM
Zira birçok değerimizin artık nerede ise ismini bile unutur olduk. Sanki bizler de bir gün oralara o bilinmeyene gitmeyecekmişiz gibi. Halbuki hepimizin gideceği yer o dünya değil mi?

İşte bu yüzden geçmişte bu ülkenin kıymetleri olarak alkışlanan birçok güzel insanı anmaktan geri durmayalım. Ve Cenk Koray'ı 23 Temmuz 2000 tarihinde kaybettiğimizde içimden bir şeyler daha koptu. O gün tıpkı diğer birçok değerli dostlarımı kaybettiğim günlerde olduğu gibi...

Bu vesile ile geçen hafta ölüm yıldönümü kutlanan ve davetli olmama rağmen kutlamasına İstanbul dışında olduğum için katılamadığım değerli İş adamı büyüğümüz Nejat Eczacıbaşı'nı da bir kere daha satırlarımdan rahmet diledikten sonra, haftaya başka ''Bir Portre''de buluşmak üzere sağlıcakla kalın.   

 

 

birportre@ogunhaber.com
OGÜN/19-25.Ekim.2008/Sayı:95/Sayfa:14

Gazete baskısı için tıklayınız. 


































Okuyucu Yorumları !
Bu Portre'ye Yorum veya Hatıra yazmak için Tıklayınız.