Uzman Klinik Psikolog Fundem Ece Kaykaç, “Mükemmeliyetçilik genellikle en iyiyi yapma çabasıyla karıştırılır. En iyiyi başarmak için çaba gösterenler başarılı olmak ya da hedeflerine ulaşmak için gösterdikleri bu çabadan zevk alırlar. Mükemmeliyetçi kişiler ise hiçbir zaman ve koşulda hata yapılmaması gerektiğine inandıklarından kendilerinden ve yaptıklarından sürekli kuşku duyup, kaygı içinde yaşarlar. Mükemmeliyetçilik erken yaşta başlayan ve giderek yaygınlaşan bir özelliktir. Bu durum yeni kuşakların daha başarılı olduğu değil, daha üzgün, daha hasta ve potansiyelini tümüyle kullanamadıkları anlamına geliyor. Bu tür insanları geri de tutan bir özelliktir” dedi.
Mükemmeliyetçi insanların, ne pahasına olursa olsun hata yapmaktan kaçınmakla hedeflerine ulaşmayı zorlaştırdığını ifade eden Kaykaç, “İnsanı geri tutmanın yanı sıra depresyon, endişe, saplantı, beslenme bozuklukları, kronik yorgunluk, uykusuzluk, kronik baş ağrısına, hazımsızlığa, erken ölüm ve intihar gibi bir dizi önemli sorunlara da yol açabilmektedir. Sağlıksız mükemmeliyetçilikte kişinin hata yaptığı için kendisine vurduğu, ailenin beklentisini karşılayamama kaygısı yaşadığı görülür ve depresyona yol açabilmektedir. Mükemmeliyetçiliğin; suçluluk duygusu, başarısızlık hissi, kararsızlık, erteleme ve düşük özgüven gibi birçok olumsuz sonuçları olduğu ortaya konmuştur bu da kişide depresyona sebep olmaktadır. Kendine yönelik mükemmeliyetçilikte ise gerçek olmayan yüksek standartlar ve aşırı kendini eleştirme konusu da depresyon arttırıcı faktörlerden biridir. Yüksek mükemmeliyetçilik kişilerarası ilişkilerde de sorunlara yol açmaktadır. Bu kişiler başarısız olmaktan korkarlar benlikleri ve özsaygıları başarıları üzerine kurulmuştur. Bu kişiler çevrelerinden onay ve takdir görmek için çok yüksek standartlara ulaşmaları gerektiğine inanırlar. Genellikle öfke, standartlara ulaşamadıklarında depresyon ve başkaları tarafından yargılanma korkusu duyduklarında da sosyal kaygı sorunları vardır” açıklamalarında bulundu.
