Hırs ile korku egonun bir parçasıdır.. Bazı şeylere sahip olamama duygusu hırsı, hırs ise kaybetme korkusunu beraberinde getirir..
"Başkaları alır diye korkmasak, çoktan atacağımız bir çok şey var" der Oscar Wilde.. Aslında durumun kısaca özeti de budur.. Bir başkasının, bize ait olduğunu düşündüğümüz şeylere sahip olması (ki o şey i sevmesek bile) bizi öfkelendirir.. O yüzdendir ki insanoğlu hiçbir şeyinin "benden sonrası" olmasını istemez.
Hayattaki herşeyi kaybetme korkusu yaşayabiliriz.. Herhangi bir şeyden korkmak gereksiz bir çekinmedir. Korkmak yerine "temkinli" olmak, bütün ihtimalleri gözönünde bulundurup dikkatle hareket etmemizi ve huzurumuzu dengeler.
Hayatta yeni başlanacak o kadar çok şey varkı.. yeni bir iş, yeni bir eş, yeni bir hayat, yeni bir aşk gibi.. Bunun yaşı da yok üstelik. İnsan hangi yaşta olursa olsun yeni şeylere başlayabilir.. Çok yaşlı bir insanın bile yüreği yeni bir aşkla çarpabilir.. Çünkü ruh yaşlanmaz.. Beden yerçekimine yenik düşer sadece. Yani her yaşta, her dönemde "kaybetme korkusu" yaşayabilir insanoğlu.. Her yaş ta öfkelenir, her yaş ta hata yapabilir, korkunun da yaşı yoktur.
Kaybetme korkusu insanı tüketir.. O kadar ki kaybetmek istemediğiniz şeye fazlasıyla yüklenir, üzerine fazla düşerek hem kendinizi hem karşınızdakini yıpratarak bu korku ile hatalar yaparsınız.. Eğer bir başkasına bu duyguyu yaşatıyorsanız dahada vahim.. Çünkü karşınızdaki sizi kaybetmemek adına sahte davranışlarda bulunacak, sahte mutluluklar,sahte gülümsemeler yaşatacaktır. İyiniyetten uzaklaşacak bir süre sonra sizi sevmeyi bırakıp nasıl elde tutacağının planlarını yapacaktır. Size ve kendisine sahte mutluluklar yaşatma derdinde olduğu için sizin üzüntülerinizi ,sıkıntılarınızı önemsemeyecek ,sizın basınıza gelebilecek herhangi bir şey den endişelenmeyecektir.. Endişelenmiş gibi görünecektir. Çünkü artık onun tek bir hırs'ı vardır "sizi kaybetmemek"!
Kaybetme korkusu ne konuda olursa olsun dozunda hissedildiğinde "sahip çıkma" içgüdüsünü tetikleyecek ve bu korkuyu tatlı bir duyguya dönüştürecektir.
Özgüvensizliğin temeli kaybetme korkusudur.. İnsanı karakterinden edebilecek kadar yoğun bir duygudur.. Mesela; sadece kaybetmeyeyim diye hiç yapmam dediğiniz şeyleri yapabilirsiniz.. Korkularınız bir gün "panik" e dönüşebilir.. Panik size hatalar yaptırıp öfkelendirecektir. Dolayısıyla bu yaşadığınız hırs, yani "kaybetme korkusu" ile bir gün kaybedecek ve içinizdeki tüm duygular nefrete dönüşecektir.
Değilmi ki; pek çok kadın sadece bu kaybetme korkusu yaşayan erkekler tarafından şiddet görüyor.. Değilmi ki pek çok kadın kocasını kaybetme korkusuyla gerçek kimliğiyle değilde sahte duygularıyla rol yapıyor.. Dolayısıyla en güzel duygular bir başka duygunun esiri olup tüm güzellikleri yok edebiliyor...
Kontrollü olmak insanın elinde! Biraz sakin olmak ve karşındakini anlamaya çalışmak tüm bu duyguların insana verdiği zararı yok edebilir.
Ego kontrol altına alınmadığı sürece insanı yavaş yavaş zehirleyecektir. Kaybetme korkusu ise tadında hissedildiğinde ilişkilerin ve durumların devamlılığı acısından gereklıdir. Hiç bir şeyin kölesi olmayın!.
Korku köleliktir.. (Eflatun)..