Ağlasam.. İçimdeki zehiri gözyaşlarımdan boşaltırcasına… Bağırsam avazım çıktığı, nefesim yettiği kadar....
Acıdan uyuşmuş sol yanımı, köpüren dev dalgalara atsam. Çöksem dizlerimin üstüne bir ormanın kuytularında ve haykırsam yorgun düşene kadar bedenim… İçimde kendi açtığım yaralarım var benim, her geçen yıl biraz daha kanattığım. Kendimden vazgeçmişliklerim var benim.
Kasırgalara göğsümü siper ederken, minicik bir rüzgarda dallarımın kırıldığı hayal kırıklıklarım .. Eyy vazgeçemediğim hayat..!!! Tek suçlu benmişim gibi cezalandırmayı bıraksam ruhumu ve avuçlarımdan salıversem üzgün, yorgun, kırgın bedenimi.Ya da gözümün alabildiğine, yüreğimin hissettiğine, elimin tuttuğuna bıraksam kendimi…
Tekrar tekrar sever mısin beni? İsyan etsem yanlışlarıma, hatalarıma… Af dilesem bedenimden ve ruhumdan. Tüm o döktüğüm gözyaşlarımı geri toplasam ve bedenime derman etsem? Bütün yaşanmışlıklarımı geri sarsam, tekrar yaşasam sadece güzel anları? Hiç yaşanmamış gibi unutsam tüm acıları...
Affedermisin beni? Sen beni, ben seni biliriz hayat...! Şimdi ben tekrar yaşamaya başlasam seni, canımı acıtan tüm kalpleri birer birer kırsam, "kader" in üstüne attığım tüm suçlarıma, acılarıma, üzüntülerime, yanlışlarıma bir tekme atsam, tüm aşkımla yeniden sevsem seni ve kendimi ..!! Bir şans daha verirmisin bana??