Tabi bu olay sonrasında bir Türk'e ve bir Türk gazetecisine yakışır şekilde bilgisayarın başına oturarak meslektaşım olan Hrant Dink ile ilgili gazetemizde tam sayfa olayı kınadık.
İlan metninde ''Agos Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Hrant Dink'in hunharca katledilmesini eseşe kınıyoruz. Vatanımız toprağıyla, milletiyle, tarihiyle ve geleceğiyle bir bütündür. Aziz milletimizin bayrağındaki kırmızıda Türk'ün, Kürt'ün, Laz'ın, Çerkez'in, Boşnak'ın, Azeri'nin, Gürcü'nün, Arap'ın, Rum'un, Yahudi'nin ve Ermeni'nin renklerini görmek mümkündür. Meslektaşımız Hrant Dink'in katledilmesinin altında yatan tahrikler ile provokasyonlara karşı tüm halkımızı uyanık olmaya davet ediyoruz.'' diye yazarken ne Ermeni, ne de Hrant olarak bu yazıyı yazmadı m. Çünkü biz Hrant Dink'i önce bir insan olarak değerlendirdik ve yapılan silahlı saldırıyı kınamayı kendimize bir insanlık görevi olarak gördük. Ve bu ilanla da kalmadık Hrant'ın küçük yaşlarda Anadolu'nun değişik yerlerinden Ermeni çocukları toplayan başka bir Hrant tarafından yetiştirilmek üzere getirildikleri Gedikpaşa Ermeni Kilisesi'ne bir ziyaret gerçekleştirerek, Hrant Dink'in büyüdüğü kilisenin altında bulunan yetimhanede kilisenin papazıyla görüştük.
Gedikpaşa Kilisesi Papazı Krikor anlattı biz dinledik. Anlatım tarzındaki ülkemizi eleştirici üslubunu acılarına bağlayarak, ''evet doğrudur'' dercesine görüşmemizde kafamı salladığım çok oldu. Ve Papaz Krikor'un tüm söylemlerine haftalık gazetemiz Ogün'de hiçbir kesinti yapmadan yer verdik. Sözde Milliyetçileri, Yargıtay'ın kararlarını ve avukatlarımızı yerden yere vuran Krikor'un düşüncelerinin ne kadar taraşı olduğunu ise cenazede atılan sloganlarda, radyo, televizyon ve gazetelere verilen demeçlerde ülkemizi ve milliyetçileri aşağılayan konuşmaların yapıldığında anladım. Bu söylemler kesinlikle ve kesinlikle yasta olan insanların yapacakları konuşmalar ve eylemler olamaz...
Birden ülkemizde kendini bilmez bir sürü kişi aniden Hrant oldu. Hadi bunu kabul ettik kardeşim neden ermeni olmak için birbirinizle yarıştınız? Hrant Dink'in bence dürüst bir kişiliği de varmış. Ama 301 zıvırdıları ile ülke politikalarını ve hatta üslupları nı aşarak Yargıtay mahkemelerini hedef alarak ağır konuşmalar yapan tüm Hrant'ları (Hrant Dink hariç) ve tüm Ermenileri (Ülkemin kanunlarına saldırmayan Ermeniler hariç) kınıyorum. Türkiye Cumhuriyeti'nde Türk devletini ve kurumları nı eleştirecek imkânları buluyorsunuz ve bangır bangır meydanlarda devlet korunmamalı, insanlar korunmalı diyerek haykırıyorsunuz. Daha sonrada ellerinize 301 yazılı pankartları alarak 301'i ve sözde Milliyetçileri eleştireceksiniz. Kardeşim sözde milliyetçiler kimmiş... Bırak hadi sözde Türk Milliyetçiler var. Bence sözde Türk dostu gibi görünmekten, sözde Türk milliyetçiliği daha iyiyidir. O ellerinize alarak taşıdığınız 301 kadar hepinizin başına taş düşer diye korktum o gün cenaze töreninde...
Ermenileri ve sempatizanlarını kutluyorum. Ne güzel malzeme yaptınız meslektaşım Hrant Dink'in bedenini...
Hiç kimsenin hele hele Gazeteci, Düşünür ve Fikir adamlarının öldürülmesine hep karşı durdum. Bu olay karşısında da üzüldüm. Ama Hrant'ı devlet veya milliyetçiler değil bence şu an meydanlarda ellerine 301 pankartları alarak, ''hepimiz Hrant'ız ve hepimiz Ermeni'yiz.'' diyen provokatör kişiler yaptıkları tahriklerle öldürdüler diye düşünüyorum. Ve son noktayı koyuyorum bugün Ermeni asıllı Gazeteci Hrant Dink yarın biz belli mi olur. Ama benim başıma böyle bir şey gelirse inanıyorum ki! Hiçbir ermeni olayı kınasalar bile Türk olmayacaklar ve bizde Müslüman'ız bizde Ferhat'ız diye meydanlarda bağırmayacaklardır.
Onun için ben meydanlarda bağıranlar gibi Ermeni değilim. Hrant'ın öldürülmesine üzülen ve bu duygusunda da samimi olan bir Türk'üm...
fyildirim@ogungazetesi.com.trOGÜN/29.Ocak-04.Şubat.2007/Sayı:5