Kaplan, 'Bunca saat bekledikten sonra iş gelmeyince evimize eli boş gidiyoruz. Ben yaklaşık 5 senedir buraya iş beklemeye geliyorum. Sözde iş için geliyoruz buraya fakat iş yok. Ne bir fabrika var, ne bir inşaat var. Meslek olarak ben sıvacıyım, sıvacıyım da ama iş yok. Burada da yaklaşık olarak 15-20 kişi var. Eğer bir iş olsaydı, ya da bir fabrika olsaydı burada hiç kimse durmazdı. Herkes kendi işine çabalanır böyle geçimini sağlardı. Diyarbakır’ın işçi piyasa yeri burasıdır, Dörtyol Bağlar. Kime işçi lazım olursa buraya geliyorlar. Fakat inşaat işinde başka hiçbir şey yok. Ben isterim ki bir fabrika olsun, Bursa’da olan tekstillerin yarısı da burada olsun. İş adamları gelip buralarda da fabrikalar açsın, tekstil fabrikaları açılsın. Ben sekiz tane kız babasıyım. Eğer iş olsaydı iki tane büyük kızım gidip tekstillerde çalışırdı veya bir fabrikada çalışırdı. Piyasa belli değil. Kişi var eline ne düşerse. 50 lira olsun, 30 lira olsun, 70, 100 lira, 150 lira. Ama piyasa belli değil işe bağlıdır. Kim gönülden ne verirse o işçi onu kazanır' dedi.